ارتباط با خدا و رسیدن به آرامش قلبی

در چند سال اخیر بسیاری از روان شناسان به دنبال علل و راه های درمان بیماری های روحی و روانی بوده اند و در این زمینه تحقیقات متعددی صورت گرفته است و با توجه به این تحقیقات بسیاری از آن ها در رابطه با اینکه دین و ارتباط با خدا عامل مهمی در حفظ آرامش و درمان مشکلات روحی روانی است اتفاق نظر دارند.

 در جوامع غربی نیز دین و ارتباط با خدا راهی اثبات شده برای رسیدن به آرامشی درونی می باشد. قرآن کریم که دارای معجزات متعددی است که بعد از گذشت سال ها، بسیاری از دانشمندان به تازگی به معجزات علمی آن پی برده اند به بررسی راه های رسیدن به آرامش در زندگی می پردازد.

ویلیام جیمز روان شناس و فیلسوف آمریکایی بر این باور است که” ایمان نیرویی است که باید برای کمک به انسان در زندگی وجود داشته باشد. فقدان ایمان زنگ خطری است که ناتوانی انسان را در برابر سختی های زندگی اعلام می دارد”

 راه های ارتباط با خدا و آرامش درونی:

از دیدگاه قرآن راه های گوناگونی برای رسیدن به آرامش وجود دارد و در این راه هر قدر انسان خود را به خدا نزدیک تر کند و ارتباطی قوی تر با او  داشته باشد به یک آرامش و ثبات درونی دست خواهد یافت که موجب می شود در شرایط سخت و مشکلات نیز این آرامش در او وجود داشته باشد.

 تقویت ایمان:

ایمان اعتقاد و باوری قلبی نسبت به خدا است که انسان در هر شرایطی به این ارزش ها پایبند است و هیچ گاه دچار شک و تردید نسبت به آنچه که ایمان دارد نمی شود. افرادی که دارای ایمان قوی می باشند در شرایط لغزش و سستی می توانند با اراده عمل کنند و دچار لفزش و خطا نشوند.

در قرآن کریم آیات متعددی در این زمینه وجود دارد که خداوند فرموده: آرامش را به دل های مؤمنان نازل می کند.از این آیات می توان این برداشت را کرد که کسانی که ایمان به خدا دارند دارای آرامشی خاص می باشند و در صورت نداشتن این ایمان و باور افراد دچار سردرگمی می شوند که موجی سلب آرامش از آن ها می گردد.

انسان هایی که ارتباط با خدا ندارند و ایمانی نسبت به او ندارند در زندگی افکاری مریض و نگران کننده به سراغ آن ها می آید و چون آرامشی روحی ندارند نمی تواند در برابر این تنش ها و اضطراب ها دوام بیاورد. اما نسان های با ایمان در زندگی هدفمند عمل می کنند و همیشه بر این باور هستند که خدا در زمان مشکلات و سختی به کمک آن ها خواهد آمد.

بنابراین با داشتن ایمانی قوی و اعتقادی راسخ به خدای متعال می توان به یک آرامش درونی و واقعی دست یافت و این موضوع بر هیچکس پوشیده نیست همانگونه که انسان در زمان خطا دچار عذاب وجدان می شود زمانی که ایمان و اعتقاد به خدا دارد احساس آرامش و امنیت به او دست می دهد.

گفتن ذکر:

ذکر گفتن به زبان آوردن ایمان و اعتقاد درونی است که موجب تکرار و تداوم آن موجب تقویت ایمان و قوی تر شدن ارتباط با خدا می گردد.

خداوند در قرآن کریم می فرمایند:” الذین آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله تطمئن القلوب” (کسانی هستند که ایمان آورده اند، و دلهایشان به یاد خدا مطمئن است آگاه باشید، تنها با یاد  خدا دلها آرامش می یابد.)

گفتن ذکر یاد خدا را در دل ها زنده می کند و موجب شکر گزاری می گردد. انسان در مواقع گوناگون و در موقعیت های مختلف با گفتن ذکر می تواند مانع خشم و نگرانی های خود شود شود.ذکر گفتن موجب توکل و پی بردن انسان به عظمت و قدرت الهی می شود.

تقوی پیشه کردن:

تقوی به معنی دوری از زشتی ها و پلیدی ها می باشد و یک نیروی ارادی درون انسان است موجب پیشگیری از لغزش ها در انسان می گردد. افرادی که دارای تقوی می باشند در هر کاری خدا را می بینند و در ارتباط با خدا تقوی پیشه می کنند دارای آرامشی درونی در زندگی فردی و اجتماعی خود می باشند.

توبه کردن :

توبه کردن یکی دیگر از راه های رسیدن به آرامش در زندگی است. افرادی که دچار لغزش می شوند فشارهای روحی فراوانی را تحمل می کنند و در طول زندگی دچار عذاب وجدان می گردند. توبه راهی است برای بازگشت دوباره اینگونه افراد به زندگی و دست یافتن به آرامشی دوباره، که خداوند این فرصت را در اختیار آن ها قرا داده تا با توبه کردن و ارتباط با خدا بتوانند دوباره آرامش را تجربه کنند.