مالکیت معنوی یا مالکیت فکری به چه معناست؟

حقوق معنوی, به حقوقی گفته می شود که دارندگان آن علاوه بر استفاده و بهره برداری از فعالیت های فکری, و ابتکاری می توانند از حقوق اقتصادی نیز برخوردار باشند، حمایت از آثار ادبی و هنری و مالکیت,, این آثار مانند حق تکثیر، حق مؤلف، حق اختراع، حق صنعتگران و تاجران نسبت به نام، حق سرقفلی از جمله مالکیت های فکری و یا معنوی می باشد.

حقوق مالکیت معنوی

حتما تا کنون با عبارت هایی نظیر « تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به صاحب این اثر می باشد» و یا «تکثیر این اثر بدون مجوز غیر قانونی است» در رابطه با کتاب ها و یا در اول فیلم ها مواجه شده اید؛ این موارد و موارد دیگر شبیه آن جزو حقوق معنوی (فکری) بوده و مالکیت معنوی نامیده می شود.

مالکیت معنوی و یا فکری شاخه ای از حقوق است که در آن از حقوق افرادی که دارای یک مال فکری و غیر مالی (کار فکری و هنری) هستند، دفاع می کند. برخی از این کارها و آثار هنری شامل شعر، داستان، نقاشی، فیلم، اختراع و موسیقی دارای ارزش اقتصادی بوده و برای صاحب اثر، جنبه مادی نیز دارند.

بسیاری از افراد، لفظ مالکیت فکری را به جای مالکیت معنوی ترجیح می دهند. عقیده آنها بر این می باشد که این حقوق در رابطه با فکر و اندیشه انسان است. اما عده ای که از واژه مالکیت معنوی استفاده می کنند، معتقدند بعضی از حقوق مثل سرقفلی در اثر فکر و اندیشه انسان تولید نشده و تنها به علت عدم بعد مادی آن، در این حوزه قرار می گیرد.

مالکیت فکری درباره یک اثر فکری و تراوشات ذهنی انسان بوده و نه یک عنصر مادی و تفاوت آن با مالکیت کلاسیک نیز در این موضوع می باشد. این نوع مالکیت که ترکیبی از حقوق مالی و غیر مالی داشته و مربوط به انسان است به حقوق معنوی و یا حقوق اخلاقی شهرت داشته و بر خلاف حقوق مالی دیگر، قابل انتقال نیست.

حقوق مالکیت فکری شامل مالکیت معنوی و مالکیت مادی می باشد؛ مالکیت معنوی آن، بیشتر جنبه اعتباری و معنوی داشته و از حقوق مالک به منظور حفاظت از مالکیت خود دفاع می کند. به عنوان مثال نویسنده یک کتاب می تواند از حقوق خود در رابطه با اثر تولید شده اش دفاع کرده و مانع از نشر و یا تحریف کتاب خود شود. به این نکته توجه داشته باشید که ماکیت فکری به هیچ عنوان قابل واگذاری نیست، در حالی که مالکیت مادی قابل خرید و فروش است.

منبع : آرگا

برچسب :