تصویری عریان از خشونت نژادی

کاترین بیگه لو در پنجاهمین سا لگرد خشونت های نژادی در شهر دیترویت، آن ماجرا را به شکلی مستندوار بازسازی و تصریح می کند که شرایط فعلی چندان متفاوت با گذشته نیست. هالیوود وقتی فیلم هایی درباره تبعیض نژادی و سرکوب سیاهان در امریکا می سازد در پایان قصه «در»های امید را باز نگه می گذارد و به بیننده این نوید ولو واهی را می دهد که وضع در این زمینه در آینده بهتر از شرایط فعلی خواهد شد. این امر در مورد «دیترویت»، فیلم جدید و اجتماعی- سیاسی کاترین بیگه لو امریکایی و 67 ساله صدق نمی کند و این فیلم که متمرکز بر شورش های سال 1967 و مرتبط با تبعیض نژادی در آن ایام است احساس خوبی را به بیننده ها نمی بخشد و به ترسیم صریح و واقعی یک خشونت تاریخی می پردازد و بیشتر شبیه به فیلم های مستند و واقع گرای سیاسی نشان می دهد که به یک کابوس اجتماعی می پردازند و با هیچ کس تعارف هم ندارند. بیگه لو از همان سکانس آغازین فیلم جدیدش وقایعی را به تصویر می کشد که آن را در فرهنگ عوام و متون تاریخی «آشوب خیابان دوازدهم» نامیده اند. پلیس ها وارد یک محل غیرقانونی تولید خوراک و مشروبات الکلی که در طبقه دوم یک شرکت ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...