به بهانه پریناز/از خرافه­ تا عقلانیت

بشر همواره با سحر و جادو و خرافه در زندگی مواجه بوده است . آن زمان که برای به دست آوردن رزق و روزی و غلبه بر حیوانات، نقش آنها را با تیری بر بدن بر دیوار غارها می­کشید و نقش بر نقش می­زد که برکتش افزون شود تا به امروز که سیاهان آفریقا برای درمان هر دردی، آیینی بر پا می­کنند و توتم ­پرستی در جای جای زمین ادامه دارد و آنئیسم (جان­گرایی) و فتیشیسم (باور به شی و قدرت فراطبیعی آن) کمابیش در باور مردمان قرن بیست و یکم باقی است. سراسر تاریخ انسان پر است از اتفاقاتی که نشان­ دهنده ضعف او در حل مسائل و مشکلات و عدم خردورزی و توسل به باوری خرافی بوده است، هر چند شواهد زیادی از سیر آنئیسم به عقلانیت نیز وجود دارد. خرافه و باور به قدرت فراطبیعی، موضوع فیلم «پریناز» در ناکجاآبادی به ظاهر بی­زمان است. ناکجاآباد است، چون هیچ نشانی مستقیمی نه از قومی هست، نه از شهر و آبادی مشخصی. به ظاهر بی­زمان ­است، چون فیلم فقط تک جمله ­هایی درباره استفاده از موبایل با سیستم جدید و زایمان در آب دارد و غیر از این، کارگردان هیچ نشان دیگری از زمان رخداد داستان به مخاطب نمی­دهد و همین موضوعِ فیلم را جهان شمول ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...