دعوا بر سر چند صد میلیارد تومان ناقابل است!

امین فرج پور - شهروند| سریال حضرت موسی(ع) در سال های اخیر یک بازی جذاب بوده است؛سریالی که هر چند وقت یک بار خبری یا شایعه ای و گلایه ای درباره اش از یکی از طرفین این بازی شنیده می شود و بعد سکوتی چند ماهه را شاهدیم و بعد دوباره خبری و شایعه ای و گلایه ای و دوباره سکوت، تا شاید وقتی دیگر. این حکایت این سریال و دست اندرکاران بالقوه اش در سال های اخیر بوده است که بیش و پیش از هر کارکرد دیگری می تواند در تبیین نوع تصمیم سازی ها و سیاستگذاری های حاکم بر تلویزیون موثر باشد؛ سیاستی مبتنی بر رودربایستی، مصلحت اندیشی، تردیدهای مداوم و البته بی تصمیمی و بی عملی؛ مواردی که بهترین بازیگران بازی همیشه جذاب این سریال فاخر بوده اند. آغاز داستان ماجرای سریال حضرت موسی(ع) از جایی خبرساز شد که اجل به فرج الله سلحشور مهلت نداد و با مرگ کارگردانی که برگ برنده تلویزیون در آثار مربوط به بنی اسراییل محسوب می شد، این پروژه به جمال شورجه رسید که با فیلم هایی چون روزنه، سی و سه روز و چندین و چند اثر دفاع مقدسی دیگر ازجمله سینماگران موسوم به ارزشی قلمداد می شد. شورجه مدعی شده که مرحوم سلحشور وصیت کرده تا ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...