بر ما چه گذشت؟

افرا امیری بهار مطبوعات بود و همه چیز به قول بیهقی از لونی دیگر. دکه های روزنامه فروشی هم روزهای خوشی را می گذراندند. دیگر منبع درآمد فروش سیگار و فندک و بیسکویت ساقه طلایی نبود، روزنامه ها و مجله هایی بود که یکی پشت دیگری زاده می شدند و ویترین دکه ها را رنگارنگ می کردند: جامعه، توس، خرداد، فتح، پیام امروز، آدینه... روزنامه نگاران، ستون نویس ها و آدم هایی که اسم شان را در صفحات مختلف نشریات می دیدی ستاره های آن روزهای ما بودند. چشم مان دنبال ازدواج یا طلاق فلان بازیگر سینما نبود، با ولع روزنامه ها را ورق می زدیم تا مطلبی تازه از نویسنده یا روزنامه نگار محبوب مان پیدا کنیم و بخوانیم. نام هایی که تا آن زمان ممنوع بودند روی صفحه اول نقش می بستند: احمد شاملو، هوشنگ گلشیری، سیمین بهبهانی... آنها بواسطه همین روزنامه نگاران دوباره به عرصه آمده بودند و حرف می زدند. از همه چیز، از فرهنگ، شعر، ادبیات، سینما، سیاست... نسل من، آنها که دغدغه ای داشتند و سری که بوی قرمه سبزی می داد، لابه لای همین روزنامه ها و آدم ها استخوان ترکاند. به خاطر همین به جای بال بال زدن برای حضور در جشنواره فیلم ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...