تصویر فاجعه در آیینه هنر

آیا هنر و ادبیات می توانند در کنار کار خلاقانه، نقشی آموزشی هم داشته باشند؟ محسن بوالحسنی بلایایی از قبیل جنگ، زلزله، سیل و... یکی از آن جهت که سرشتی غم آلود و غم آفرین دارند، چیزی، شبیه زخمی بر پیکره بشر می زنند که این زخم ها عمدتاً در فقدان و سوگ از دست رفتن ها و تخریب شهرها و البته جان آدمیان است و مناسبات انسانی را در یک لحظه به هم می ریزد. این اتفاقات که در گوشه و کنار جهان گاه به گاه می افتد و جماعتی را به شوک فرو می برد، دستمایه و سوژه خلق آثاری در حوزه های مختلف هنر در این زمینه هستند. زلزله از کوراسا و ا تا موراکامی ژاپن کشوری است روی خط زلزله که هر از گاهی چنان می لرزد که نویسندگان و فیلمسازان ژاپنی یا مستقیم یا با سوژه زلزله داستان ها می نویسند و فیلم ها می سازند. «آکیرا کوراساوا» شاعر سینمای ژاپن در فیلم های خود همواره حتی کوتاه، نمایی از زلزله را نشان می دهد که همین تک نماها مثلاً در فیلم «ریش قرمز» فرو ریختن و ویرانی بخشی از جامعه و فرد را با خودش همراه می کند. ژاپنی ها بعد از آن همه بلا از هیروشیما و ناکازاکی گرفته تا زلزله های همواره، چه در هنر و چه در ساخت و ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...