«خانه ی کاغذی»؛معلق و شبه جسور

برای جامعه سینما: مصطفی جلالی فخر /مهدی صباغ زاده سال ها پس از تنها فیلم موفق اش “خانه ی خلوت”، سراغ یک نویسنده ی قدیمی و سرخورده می رود تا هم زبان اعتراض نسل خودش باشد و هم بتواند در فضایی مشابه، اعتباری از جنس “خانه ی خلوت” را بازآفرینی کند.”خانه ی کاغذی”، اما نمی تواند امید سازنده اش را برآورده کند. روایتی آشفته با خرده روایت هایی ناقص که در نهایت نه می تواند قصه اش را سر و سامان دهد و نه هدف روشنگرانه ای داشته باشد. طرح موضوع مبهم و همه پسند و بدون موشکافی ای مثل اختلاس هم نمی تواند فیلمی را جسورانه کند. برخلاف آن چه مدعی آن هستند، ورود به مصادیق مشخص اختلاس و لایه های متعدد و پیچیده ی آن است که جسارت می خواهد نه صرفا طرح کلی عنوانی که هیچ کس به خود نمی گیرد. جالب این که نویسنده ی منزوی، مدارک قدیمی خود را فاقد اعتبار قانونی و صرفا به درد حاشیه سازی روزنامه ها می داند اما ناگهان با همان ها اعلام حیات می کند و آن قدر مهم می شود که بابت طرحش، به قتل می رسد. فیلم میان یک ماجرای معمایی و عشق قدیمی و مثلث عشقی جدید و روشنفکران فراموش شده معلق است و عملا همه چیز نصفه نیمه و سطحی و ... مرکز اخبار فیلم ایران اسلامی...