زندگینامه حضرت علی (ع) از ولادت، تا ولایت و شهادت ایشان

امام علی (ع) در غدیر خم

پیامبر بعد از تمام شدن مراسم حج در آخرین سال عمرش در راه برگشت در محلی به نام غدیر خم در نزدیکی جحفه دستور توقف داد زیرا پیک وحی دستور داده بود که پیامبر باید رسالتش را به پایان برساند سپس بعد از نماز ظهر، پیامبر بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و فرمود:

«ای مردم! نزدیک است که من دعوت حق را لبیک گویم و از میان شما بروم درباره من چه فکر می کنید؟» مردم گفتند: «گواهی می دهیم که تو آیین خدا را تبلیغ می کردی» پیامبر فرمود: «آیا شما گواهی نمی دهید که جز خدای یگانه، خدایی نیست و محمد بنده خدا و پیامبر اوست؟» مردم گفتند: «آری، گواهی می دهیم» سپس پیامبر (ص) دست حضرت علی (ع) را بالا گرفت و فرمود: «ای مردم! در نزد مؤمنان سزاوارتر از خودشان کیست؟» مردم گفتند: «خداوند و پیامبر او بهتر می دانند» سپس پیامبر فرموند: «ای مردم! هر کس من مولا و رهبر او هستم، علی هم مولا و رهبر اوست» و این جمله را سه بار تکرار فرمودند. بعد مردم این انتخاب را به حضرت علی (ع) تبریک گفتند و با وی بیعت نمودند.

دلاوری امام علی (ع)

حضرت علی به عنوان پرچمدار اسلام در بیشتر جنگ ها در کنار پیامبر می جنگید که داستان های زیادی از شجاعت و دلاوری امام علی (ع) بر سر زبان ها است

البته بنا به روایات، حضرت امیر (ع) در همه غزوات به جز غزوه تبوک حضور داشته اند در غزوه تبوک خود حضرت رسول (ص)، امام علی (ع) را به جای خودش در مدینه گذاشت و این امر موجب بروز یک سری شایعه در مورد کدورت پیامبر از امام علی (ع) گردید، بعد نیست در زندگینامه حضرت علی ذکر کنیم که امام علی (ع) این شایعه را با پیامبر در میان گذاشت و آن حضرت (ص) فرمود:

«‌أنتَ مِنّی بِمَنزلهِ هارونَ مِنْ مُوسی، اِلّا أنـّه لانَبی بَعدی»

«جایگاه تو نسبت به من همچون جایگاه هارون نسبت به موسی است مگر اینکه پیامبری پس از من نیست.»

ایشان در صف اول از سپاه خود همیشه حضور داشتند و با شروع جنگ ضررهای زیادی به دشمن وارد می کردند به گونه ای که همه دشمنان اسلام از نام ایشان می ترسیدند و حاضر به رویارویی با ایشان نبودند از همین رو امام اول را «حیدر کرار» می نامیدند.

پس از شجاعت این حضرت در جنگ احد بود که فرشته وحى به پیامبر (ص) فرمود:

این نهایت فداکارى است که على (ع) از خود نشان مى‎دهد. رسول خدا فرمود: «او از من و من از او هستم» در این هنگام صدایى از آسمان شنیدند که مى‎گفت:

«لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَیفَ اِلاّ ذُو الفَقار»

«جوانمرد شجاعى چون على و شمشیرى چون ذوالفقار وجود ندارد»

امام علی در زمان رحلت پیامبر (ص)

زندگینامه حضرت علی ؛ در لحظات آخر عمر پیامبر، حضرت علی نزد پیامبر رفت سپس رسول خدا رازی طولانی به او گفت و پس از آن بیماری اش شدت پیدا کرد و به علی (ع) فرمود :

 «سرم را در دامان خود قرار ده، زیرا فرمان الهی رسیده است، هرگاه روح از بدنم مفارقت کرد آن را با دست خود برگیر و بر صورت خویش بکش و آن‌گاه مرا رو به قبله نما و تجهیز کن و قبل از همه مردم بر بدنم نماز بگزار و تا پیکرم را در خاک نهان می‌سازی، از من جدا مشو و از خدای متعال یاری بخواه»

بعد از رحلت پیامبر اکرم، زمانی که امام علی و عده ای از طائفه بنی هاشم به تجهیز و تدفین حضرت (ص) مشغول بودند بعضی از مهاجران و انصار از جمله ابوبکر، عمر و عثمان به راه افتادند و در جایی به نام سقیفه بنی ساعده جمع شدند تا تکلیف حکومت را روشن کنند که پس از مشاجراتی که میان آنها واقع شد در نهایت بدون اینکه به واقعه غدیر توجه ای داشته باشند ابوبکر را به عنوان خلیفه انتخاب کردند سپس امام علی به مدت ۲۵سال در برابر این مساله سکوت کرد و پس از قتل عثمان با هجوم و اصرار مسلمانان، خلافت را بر عهده گرفت.

خلافت و شهادت امام علی (ع)

در زندگینامه حضرت علی (ع) نحوه به خلافت رسیدن ایشان چنین ذکر شده است: پس از اینکه عثمان کشته شد عده ای از اصحاب نزد امام علی رفتند و گفتند:

ما سزاوارتر از تو به خلافت، کسی را نمی‌شناسیم؛ علی(ع) گفت: من وزیر شما باشم بهتر است تا امیر شما باشم. آنان گفتند: جز بیعت با تو، چیزی نمی‌پذیریم. آن حضرت گفت که بیعت او در خفا نمی‌باشد و باید در مسجد باشد.

«فزت و رب الکعبه»

«به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم»

سپس آیه ۵۵ سوره طه را تلاوت فرمود:

«شما را از خاک آفریدیم و در آن بازتان می گردانیم و بار دیگر از آن بیرونتان می آوریم»

محل دفن امام علی (ع)

امام علی (ع) را در نزدیکی شهر کوفه به دلیل جلوگیری از نبش قبر و بی حرمتی به جنازه ایشان، بدون اینکه کسی متوجه شود ایشان را دفن کردند که بعد از گذشت سال ها محل دفن حضرت علی کشف شد و بعد از ساخت مقبره ایشان در آن جا شهر نجف به وجود آمد.

آثار امام علی (ع)

• نهج البلاغه: اسنادی از سخنان، خطبه ها و نامه های حضرت علی (ع) می باشد که پیروان و طرفدارانش آن ها را گرد هم آورده اند که آن را نهج البلاغه می نامند.
• مصحف علی: سومین اثر به جای مانده از امیرمؤمنان (ع) قرآن معروف ایشان است که در آن سوره های قرآن طبق تاریخ نزول مرتب شده اند.
• «غرر الحکم و درر الکلم»: دومین اثری است که از بیانات امام علی (ع) گردآوری شده است.
• کتاب بعدی امام علی کتابی مشتمل بر سخنانی از حضرت محمد (ص) درباره کل نیاز های مردم که گفته می شده است و حضرت علی آن ها را مکتوب می کردند.
• همچنین در زندگینامه حضرت علی آورده شده است که دعای کمیل، دعایی است که حضرت علی (ع) به یکی از شاگردانش به نام کمیل بن زیاد یاد داده بودند